Een paar weken zijn we verder en er is meer rust in mijn hoofd. Indicator van rust is in mijn kop is dat ik weer ga lezen. Vooralsnog voetballiteratuur, maar een boek lezen is lezen. Normaal gesproken zorgt de zomerstop bij mij na een week of twee voor een bepaalde onrust: welke spelers moeten we halen, wie gaat er weg en in welke tenues gaan wij ons Vitesse zien aantreden? Namen van mogelijke versterkingen sijpelen nu ook door op de app, maar het gaat veel meer langs mij heen. Ook geen opnames van podcast ‘Studio Langs de Rijn’ geeft even vrede. Deze rust is na het afgelopen turbulente klote seizoen ook wel even gewenst.
Neemt niet weg dat in mijn hoofd ‘Vitesse’ iedere dag veelvuldig rondspookt. Kwestie op dit moment is of wij voor 17 juni het voor elkaar gaan krijgen om het financiële gedeelte rond te gaan krijgen om onze licentie te behouden. Maasbert Schouten, Michael van de Kuit, ‘Plan Arnhem’, crowdfunding, aandelenoverdracht en WHOA-procedure zijn maar enkele namen en termen waaraan wij zijn blootgesteld als eenvoudige supporter. Schaken op meerdere borden tegelijk, een doolhof van spelers en regels waarbij de uitgang vooralsnog niet gevonden is. Komt het uiteindelijk goed en leven we dan lang en gelukkig?
Lang en gelukkig leven met Vitesse is er simpelweg niet bij. ‘Hollywood aan de Rijn’ is niet voor niets een bijnaam van ons. Dat is wel iets wat ik wel geleerd heb de afgelopen twee seizoenen: meer rust door eens goed en transparant beleid te voeren zorgt ervoor dat de rivier blijft kabbelen en niet iedere keer weer uit de oevers treedt omdat er vrachtschepen vol problemen doorheen varen. We hoeven geen knuffelclub te worden, maar wat meer rust voor duizenden harten zou wel prettig zijn. Bijkomende voordeel: dan heeft ziekenhuis Rijnstate minder opnames op de cardiologie en hebben de psychiaters in Arnhem minder lange wachtlijsten.
Vanavond liep ik door mijn wijk, een rustige wijk in Elst. De wind liet de bladeren ruisen in een verder lege straat. Wat een heerlijk geluid is dat, het geeft rust. Toen dacht ik aan Vitesse: als we hopelijk mogen blijven leven, laat dan door de club een wind gaan die alles doet ruisen. Af en toe een storm, maar in hemelsnaam nooit meer een orkaan.
Bjorn Courbois.